Μπορεί να αποτελεί φράση κλισέ αλλά το "κάθε πέρσι και καλύτερα" ταιριάζει απόλυτα σε ότι αφορά την Wrestlemania 32. Φτωχότερο σε ότι αφορά τις παρουσιάσεις των αγώνων, δίχως ιδιαίτερες εκπλήξεις και με ελάχιστα highlights, το σόου που διήρκησε μια παραπάνω ώρα απ΄ ότι συνήθως δεν άφησε ικανοποιημένο το κοινό, το main event συνδυάστηκε με έντονες αποδοκιμασίες τόσο κατά την είσοδο του Roman Reigns όσο και με το τελικό αποτέλεσμα, ενώ όλα τα σενάρια που είχαν διαρρεύσει περί παρεμβάσεων, εμφάνισης του Goldberg ή του Finn Balor ή της Wyatt Family έμειναν στα συρτάρια.
Προφανώς το WWE δεν ήθελε να ρισκάρει και ήθελε απλά να δώσει ένα show το οποίο "πολιτικά ορθό".
Σε ότι αφορά τις προβλέψεις, δεν τα πήγαμε και τόσο καλά, ελπίζοντας βέβαια ότι μέσα από μια αρκετά υποτονική περίοδο που έγινε όλο το build up των αγώνων, το WWE θα έκανε ανατροπές, αλλά...έμεινε με το ρεκόρ προσέλευσης που όπως ανακοίνωσε ο Ροκ έφτασε τους 101763 θεατές. Να σημειώσουμε πάντως ότι σύμφωνα άρθρο του Inquisitr δεν σημειώθηκε ρεκόρ και η προσέλευση των θεατών ήταν αισθητά μικρότερη.
Pre Show
Αρχή κάνουμε με τους αγώνες που προηγήθηκαν του βασικού σόου, δυο ώρες διήρκησε το pre show με αφιερώματα, δηλώσεις, στιγμιότυπα και μπόλικη κουβέντα από το πάνελ που είχε στηθεί.
Kalisto vs Ryback
Άνευρο και αδιάφορο ματς το οποίο άνοιξε τους αγώνες του Pre Show.
O Ryback την περισσότερη ώρα έδερνε τον Kalisto, στο τέλος νίκησε ο Kalisto και κράτησε την ζώνη. Καμία ανατροπή, κανένα σχέδιο για να συνεχιστεί η κόντρα, καμία ουσία σε ματς τίτλου.
Total Divas vs Bad & Blonde
The Usos vs The Dudley Boys
Σωστή πρόβλεψη για τον νικητή του ματς και με τον τρόπο που είχαμε αναφέρει στο Preview. Δεν ήταν βέβαια table match, αλλά στο τέλος οι Usos έριξαν στα τραπέζια τους Dudley Boys. Αρκετό trash talking υπήρχε από τους βετεράνους που είχαν το πάνω χέρι στο ματς, στο τέλος νίκησαν οι Usos, μετά το τέλος του αγώνα οι Dudley Boys πήγαν να ζητήσουν τα ρέστα τοποθετώντας τραπέζια στο καναβάτσο, αλλά τελικά χρησιμοποιήθηκαν εναντίων τους. Άτυπη ρεβάνς για τους Dudley Boys υπήρχε στο RAW που ακολούθησε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Βασικό σόου
Σχεδόν έξι ώρες παρά κάτι λεπτά, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημιστικών σποτ διήρκησε το βασικό σόου. Γενικά οι παρουσιάσεις δεν ήταν το ίδιο εντυπωσιακές σε σχέση με προηγούμενες Wrestlemania και περισσότερο βασίστηκαν σε πυροτεχνήματα και εφέ από τις οθόνες του AT&T σταδίου.
Intercontinental Championship - 7 man ladder match
Έχει καταντήσει βαρετό τα τελευταία χρόνια ότι πρέπει να υπάρχει ένα ladder match στην Wrestlemania, μόνο και μόνο για να χωρέσουν όλοι οι παίκτες στους αγώνες. Με τους Stardust, Sin Cara να είναι σχεδόν θεατές, ο Zack Ryder ήταν αυτός που "έκλεψε" την νίκη από τον The Miz, ο οποίος είχε βρεθεί σε πλεονεκτική θέση για να ξεκρεμάσει την ζώνη, αλλά περίμενε αρκετά μέχρι να βρεθεί πίσω του ο Ryder και να τον ρίξει τελικά κάτω από την σκάλα. Ο Ryder είχε την wrestlemania moment του, έγινε Intercontinental Champion, τον τίτλο βέβαια δεν τον κράτησε περισσότερο από 24ώρες καθώς τον έχασε στο επόμενο RAW από τον The Miz. Αξίζει να αναφέρουμε πάντως ότι ο Kevin Owens και ο Sami Zayn (ο οποίος είχε ένα εξαιρετικό ματς με τον Nakamura στο NXT Takeover Dallas δυο μέρες πρίν), βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο πάνω στην σκάλα και η κόντρα τους, όπως απεδείχθηκε και στο RAW της επόμενης μέρας θα συνεχιστεί ως σενάριο.
Chris Jericho vs AJ Styles
Αργό ματς σε ότι αφορά την εξέλιξη με εξαίρεση τα τελευταία λεπτά που βρήκαν νικητή τον Chris Jericho. Ποιος ο λόγος; Ουδείς γνωρίζει...μάλλον το WWE θέλησε να κάνει πλάκα σε όσους περίμεναν πως ο AJ Styles θα έχει κάποια εξέλιξη και ρόλο στο στις ιστορίες, αλλά προτίμησε να το αφήσει για το RAW, όπου έπειτα από ένα fatal 4 way match επικράτησε και θα είναι ο νο1 διεκδικητής της ζώνης στο WWE Payback.
Είναι περίεργο πάντως πως το WWE πριν 2 χρόνια είχε χρησιμοποιήσει τον Jericho για να προωθήσει τον Fandango...και δεν έκανε το ίδιο για έναν αρκετά δημοφιλή όπως ο AJ Styles.
The New Day vs League Of Nations
Αν και αρχικά υπήρχε η εκτίμηση πως θα πρόκειται για ένα handicup match τριών εναντίων τεσσάρων, με τους New Day να ενισχύονται από την παρέμβαση του Rock ή κάποιου άλλου αθλητή, τελικά είχαμε ένα ματς 3 εναντίων 3, με τον Wade Barett να είναι σε ρόλο manager των League Of Nations και να μην συμμετέχει ουσιαστικά στο Show. Στο RAW της επόμενης μέρας πάντως, ο Barret έγινε το μαύρο πρόβατο της ομάδας και αφού ο Sheamus τον χτύπησε με την σήμα κατατεθέν κλωτσιά του έφυγε από την ομάδα.
Σε ότι αφορά τον αγώνα, είχαμε επικράτηση των League Of Nations, αλλά ήταν ματς δίχως διεκδίκηση του τίτλου, γιατί; Μόνο το WWE το ξέρει.
Ωστόσο υπήρχαν 2 highlights σε αυτό το παιχνίδι, πρώτον η είσοδος των New Day μέσα από ένα τεράστιο κουτί δημητριακών-ένα από τα ελάχιστα σκηνικά που υπήρχαν στην Wrestlemania και δεύτερον η παρέμβαση τριών Hall Of Famers που έδειραν τους League Of Nations αλλά και τους The New Day.
Ήταν από τα λίγα highlights της φετινής Wrestlemania η παρουσία του Mick Foley, Shawn Michaels και Stone Cold Steve Austion που ξεσήκωσαν το κοινό.
Brock Lesnar vs Dean Ambrose
Ματς φιάσκο, το οποίο διαφημίστηκε ως Hardcore Street fight και μόνο Street Fight και Hardcore δεν ήταν.
Πάρτι του Λέσναρ με ατέλειωτα Suplex, χτύπημα "κάτω" από την ζώνη του Ambrose, μερικές επιθέσεις με Kendo Stick και με καρέκλες, ήταν όλα τα "hardcore" στοιχεία του παιχνιδιού. Σε ότι αφορά τα δε "όπλα" που έδωσαν στον Ambrose ο Foley και ο Funk, στα promo videos του RAW, είχαν διακοσμητικό ρόλο. Υποτίθεται ότι σε Street Fights, οι δυο παλαιστές θα πολεμούσαν εντός και εκτός σταδίου και θα είχε στηθεί ένα σκηνικό ακόμα και στους δρόμους του Ντάλας, υπερβολικό; ίσως, αλλά αυτό είναι το Street Fight ματς στην επαγγελματική πάλη.
Νικητής ο Lesnar που έκανε suplex στον Ambrose πάνω στις καρέκλες που είχε πετάξει ο Dean στο καναβάτσο, καμία συγκίνηση, καμία ανατροπή.
Womens Championship Charlotte vs Sasha Banks vs Becky Lynch
Από πλευράς αγώνα, ήταν μάλλον ότι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η φετινή Wrestlemania.
Αρκετά καλή παρουσιάση του ματς με την Sasha Banks να συνοδεύεται στον αγωνιστικό χώρο από τον εξάδελφο της Snoop Dog που λίγη ώρα πριν είχε παρουσιαστεί με τους υπόλοιπους hall of famers, αλλά και την Charlotte που εμφανίστηκε με ένα εντυπωσιακό απαστράπτων ένδυμα συνοδευόμενη από τον Rick Flair. Ωστόσο τις εντυπώσεις μέσα στην παλαίστρα αρχικά έκλεψε η Becky Lynch που ήταν αποφασισμένη να πάρει τον τίτλο, η Sasha Banks βγήκε από το κάρδο και τελικά η Charlotte ήταν η νικήτρια με την signature λαβή της στην Becky Lynch. Να σημειώσουμε πως η Charlotte ήταν η τελευταία πρωταθλήτρια Divas και η πρώτη πρωταθλήτρια Women's Champion όπως αποφάσισε να αλλάξει το brand το WWE.
The Undertaker vs Shane McMahon - Hell in a Cell
Από τα λίγα highlight της Wreslemania και αυτό, μόνο που δεν αφορά αυτούσιο το παιχνίδι, αλλά το άλμα του Shane o Mac από την κορυφή του κλουβιού. Ένα ρίσκο που πήρε ο Shane αλλά τελικά δεν βγήκε και δέχθηκε ένα tombstone από τον Undertaker.
Αργό σε εξέλιξη ματς, αν και περισσότερο hardcore από τον αγώνα Lesnar vs Ambrose, δεν υπήρχε καμία παρέμβαση όπως είχε φημολογηθεί, δεν υπήρχε καμία αλλαγή στην "ηγεσία" του RAW και σε καμία περίπτωση όσο παράτολμο και αν ήταν το άλμα του Shane, δεν μπόρεσε να σώσει το σόου, πόσο μάλλον να συγκριθεί με αυτό του Foley στον θρυλικό αγώνα που είχε δώσει με τον Undertaker το 1998 στο King Of the Ring στην αρένα Civic στο Πίτσμπουργκ.
Σαφέστατα και δεν περιμέναμε να υπάρχει μεγάλο σασπένς στην κόντρα του Shane με τον Undertaker, αλλά περιμέναμε μια παρέμβαση που θα άλλαζε την ιστορία, θα έδινε ενδιαφέρον, θα έκανε τον κόσμο να παρακολουθεί εκστατικά αυτό το παιχνίδι. Εν τέλει το WWE αποφάσισε να ακολουθήσει την πεπατημένη, ευτυχώς ο Shane είναι καλά, εμφανίστηκε στο RAW της επόμενης μέρας και ο Undertaker διεύρυνε το ρεκόρ νικών του σε 23-1.
Andre the Giant Memorial Battle Royale
Απορίας άξιο είναι γιατί αυτό το παιχνίδι τοποθετήθηκε τόσο υψηλά στην καρτέλα και μάλιστα αμέσως μετά τον αγώνα του Undertaker με τον Shane, δίχως να έχει κάποιον ιδιαίτερο καλεσμένο παλαιστή και λέμε παλαιστή γιατί πριν το παιχνίδι υπήρχε φημολογία πως θα εμφανιστεί ο Kurt Angle τελευταίος, ή ο Cena ή ο Cezaro, τελικά ήταν ο ...Σακίλ Ο Νιλ. Μάλιστα, το WWE αποφάσισε να βάλει τόσο ψηλά στην καρτέλα αυτό το ματς, μόνο και μόνο για να εμφανιστεί για λίγα λεπτά ο Σακίλ, να σταθεί στο ίδιο ύψος με τον Big Show και τελικά να τους πετάξουν οι υπόλοιποι έξω από το ρινγκ, ενώ να σημειώσουμε πως ο Braun Strowman της Wyatt Family δεν συμμετείχε καν στον αγώνα.
Ο Σακίλ πρόλαβε βέβαια να πετάξει έξω τον Sandow ο οποίος εμφανίστηκε έπειτα από καιρό. Μόνο σε ότι αφορά τον τελικό νικητή, είχε σημασία το συγκεκριμένο παιχνίδι καθώς ο Baron Corbin προερχόμενος από το NXT ήταν αυτός που πέταξε τον Kane εκτός ρίνγκ και έκανε το καλύτερο ντεμπούτο του σε event του WWE. Μάλιστα ο Corbin εμφανίστηκε και στο RAW της επόμενης μέρας όπου είχε αγώνα με τον Zigler και αναπτύχθηκε μια κόντρα που θα έχει συνέχειες.
The Rock Show
Ο Rock προσπάθησε να διασκεδάσει τις μέχρι στιγμής εντυπώσεις και αφού ανακοίνωσε το ρεκόρ προσέλευσης-κάτι το οποίο όπως αναφέραμε στον πρόλογο έγινε για λόγους marketing, δέχθηκε την παρέμβαση της Wyatt Family. Εν τέλει στήθηκε επί τόπου αγώνας μεταξύ του Rock και του Erick Rowan...ο οποίος έληξε σε...έξι δευτερόλεπτα, στην συνέχεια η Wyatt Family, επιτέθηκε στον Rock, αλλά εμφανίστηκε ο Cena- επιβεβαιώνοντας έτσι τις φήμες που ήθελαν να είναι ιατρικά έτοιμος και να εμφανίζεται στο σόου.
Δίχως ιδιαίτερη ουσία και φέτος η εμφάνιση του Rock που προτιμά τις παραλίες και τα γυρίσματα του καινούριου Baywatch από την πάλη και εμφανίζεται μόνο για να κλέβει το σόου.
WWE Heavyweight Championship - Roman Reigns vs Triple H
Η εντυπωσιακότερη παρουσίαση στο σόου άνηκε στον Triple H, η μάλλον για να ακριβολογούμε στην Stefanie McMahon που εμφανίστηκε ντυμένη σαν βασίλισσα των Βαρβάρων συνοδευόμενη από παλαιστές του NXT αμφιεσμένους σε απέθαντους να κρατούν ζώνες πρωταθλητή.
Αμέσως μετά ακολούθησε ο Roman Reigns και οι έντονες αποδοκιμασίες του κοινού. Όσο και αν ανέβηκε η ένταση στα μεγάφωνα, όσο και αν χρησιμοποιήθηκαν δεκάδες πυροτεχνήματα, ο κόσμος δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα.
Σε ότι αφορά τον αγώνα, το ματς δεν επιφύλαξε ιδιαίτερες συγκινήσεις και αποτελούσε ένα από τα πιο αδύναμα main event των τελευταίων ετών. Δεν υπήρχε καμία παρέμβαση από άλλον παλαιστή, το ματς δεν ήταν τελικά no disqualification, η σφύρα που έδωσε η Stefanie στον Triple H, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ και ο Roman Reigns με ένα Superman Punch στον Triple H, τον άφησε αναίσθητο και κατέκτησε την ζώνη εν' τω μέσω αποδοκιμασιών.
Εν κατακλείδι και η επόμενη μέρα
Γενικότερα θα λέγαμε ότι το σόου διεκδικεί θέση ανάμεσα στα χειρότερα όλων των εποχών, ελάχιστα σασπένς, ελάχιστα highlights, φτωχές παρουσιάσεις, ανούσια μεγαλύτερη διάρκεια και η αλλαγή που διαφημιζόταν δεν ήρθε ποτέ, τουλάχιστον σε ότι αφορά στην Wrestlemania, διότι στο RAW που ακολούθησε είχαμε ένα καλό σχετικά σόου, αρκετά καλύτερο σε σχέση με αυτά των τελευταίων μηνών καθώς το WWE χρησιμοποίησε για την εξέλιξη των ιστοριών αθλητές από το NXT.
Ο Βινς μπορεί να παραχώρησε έστω και για μια φορά το RAW στον Shane αλλά στην ουσία την διαφορά έκαναν οι αθλητές του NXT. Οι εμφανίσεις τόσο του Apollo Crews, όσο των Baron Corbin, Sami Zayn, Enzo & Cash αφήνουν υποσχέσεις για το μέλλον, αρκεί το WWE να τους αξιοποιήσει.